نه! گاهی اوقات مساله جدی تر (به صورت ذاتی و دایمی) است. مثلا عدم انگیزه لازم در خانه. گاهی پیش می آید که انسان انگیزه کافی برای رسیدگی به امور خانه را ندارد. این موضوع می تواند به دلیل خشم یا نارضایتی از وضعیت ازدواج باشد یا ممكن است كه فرد از برخی بی عدالتی ها در رنج باشد. به عنوان نمونه، اگر خانمی حس کند چندان مورد توجه سایر اعضا نیست و به او بها داده نمی شود، ممکن است انگیزه خود را برای انجام وظایف خانگی از دست بدهد.

گاهی ممکن است خانم خانه هیچ علاقه ای به کار خانه نداشته باشد و کارهای خارج از منزل را بیشتر بپسندد. این عدم علاقه خود را به شکل بی نظمی در خانه نشان می دهد.

البته شخصیت های افراد هم متفاوت است. برخی افراد به طور ذاتی گوشه گیر هستند، برخی تک رو هستند و برخی بی علاقه به مسایل زندگی بوده یا افسرده خو هستند و اهمیتی به نظم خانه نمی دهند. برخی شخصیت های وسواسی دارند و شاید گمان کنید خانه این دسته از افراد بسیار منظم است؛ در حالی که این کمال گرایی و وسواس در برخی مسایل حاشیه ای زیاد شده که فرد به باقی امور خانه نمی رسد. 

به طور مثال، فرد به قدری در شست وشو وسواس دارد که وقت رسیدگی به باقی اوضاع خانه را ندارد و در نتیجه خانه نامرتبی دارد. افسردگی، افسرده خویی، نشانگان خستگی مزمن، اختلال های جسمی طولانی، بیماری های روماتیسمی، بیماری های مربوط به دستگاه ایمنی و بیماری های روانی نیز اگر به شکل دایمی باشد می تواند در امور منزل تاثیرگذار باشد.

 

مسلما ذات و غریزه تمامی افراد به سوی نظم است. بی نظمی سبب می شود فرد از نظر روانی دچار اغتشاشات فکری شود و این موضوع به تدریج بر تمام زندگی تاثیر گذاشته و سبب اضطراب و افزایش استرس می شود. در خانه های آشفته پیدا کردن وسایل مورد نیاز سخت است و این موضوع استرس می آورد. حتی دیدن به هم ریختگی خانه سبب بروز عدم رضایت فرد از خود شده و در نهایت می تواند اختلاف ها و اختلال های خانوادگی و زناشویی را پیش آورد.